अग्रलेख

कोकणधारा हे केवळ बातम्यांपुरते मर्यादित नसून समाजातील प्रश्नांवर ठाम भूमिका घेणारे स्वाभिमानी वृत्तपत्र आहे. निर्भीड पत्रकारिता आणि लोकशाही मूल्यांशी बांधिलकी जपणारा आमचा आवाज वाचा. पत्रकारिता ही केवळ माहितीचा प्रवाह नसतो, ती समाजाच्या मनाचा आरसा असते. प्रत्येक वृत्तपत्र, प्रत्येक वृत्तवाहिनी आपला ठसा उमटवते तो केवळ बातम्या देऊन नव्हे, तर त्या बातम्यांमागील सत्य, न्याय आणि मूल्यांना आकार देऊन. ‘कोकणधारा’ ही संकल्पना अशाच जाणिवेतून जन्माला आली आहे. आम्ही स्वतःला केवळ एक बातमी देणारे माध्यम म्हणून पाहत नाही; आम्ही स्वतःला भूमिका मांडणारे व्यासपीठ मानतो. आज माहितीचा महासागर आहे. मोबाईलच्या स्क्रीनवर काही सेकंदांत शेकडो बातम्या झरझर समोर येतात. पण या बातम्या खरंच आपल्याला समज वाढवतात का? की फक्त माहितीचा गोंगाट करून टाकतात? हाच मूलभूत प्रश्न ‘कोकणधारा’ला सतत सतावतो. आमचं उत्तर स्पष्ट आहे — बातमी सांगणं पुरेसं नाही. त्या बातमीचा आशय, पार्श्वभूमी, परिणाम आणि समाजासाठी असलेलं महत्त्व सांगणं गरजेचं आहे. आणि ते आम्ही करू. लोकशाहीची ताकद फक्त मतदानपेटीत नाही, तर सतत जाग्या राहणाऱ्या नागरिकांच्या विवेकात असते. परंतु आज समाजात सर्वाधिक संकट काय आहे, तर ते म्हणजे विश्वासाचा संकटकाळ. सरकारी संस्था असोत, राजकीय पक्ष असोत किंवा माध्यमं स्वतः — सर्वत्र अविश्वासाची सावली गडद होत चालली आहे. अशा वेळी पत्रकारिता जर केवळ सरकारी निवेदनं वाचून दाखवण्यापुरती राहिली, तर ती समाजाच्या पाठीवरचा कणा मोडेल. ‘कोकणधारा’ स्वतःला या प्रवाहाविरुद्ध उभी करते. आमचं वचन आहे — आम्ही निर्भीड राहू. कुणाच्या दबावाला, कुणाच्या लोभाला, कुणाच्या भीतीला शरण जाणार नाही. एखाद्या गावातील शेतकऱ्याचा आवाज असेल किंवा आंतरराष्ट्रीय पातळीवरच्या मानवी हक्कांचा प्रश्न — आमच्यासाठी दोन्ही समान महत्त्वाचे आहेत. कारण पत्रकारितेचं खरं कार्य म्हणजे निर्बलाचा आवाज बळकट करणे. इतिहास सांगतो, की कोणतंही वृत्तपत्र हे फक्त छापखान्याच्या कागदावर उमटलेल्या शब्दांनी टिकत नाही; ते टिकतं आपल्या मूल्यांवर. *‘द इंडिपेंडंट’*ने कधी स्वातंत्र्यलढ्यात आवाज उठवला, लोकमान्य टिळकांनी ‘केसरी’मधून जनतेला जागं केलं, किंवा गांधीजींनी ‘हरिजन’मधून समाजसुधारणेचा मार्ग दाखवला — तिथेही बातम्या होत्या, पण त्याहून महत्त्वाच्या होत्या त्या भूमिका. ‘कोकणधारा’ या परंपरेचा वारसा मान्य करत असली, तरी ती फक्त भूतकाळाची आठवण नाही. आम्ही वर्तमानाशी आणि भविष्यासोबत नातं जोडणार आहोत. आज बेरोजगारी हा तरुणांच्या स्वप्नांवर गदा आणतोय; भूक अजूनही लाखोंच्या पोटात कुरतडतेय; शेतकरी आत्महत्या करतोय; आणि डिजिटल युगात खोट्या बातम्यांची वावटळ सत्याला गाडतेय. या सगळ्या पार्श्वभूमीवर आम्ही फक्त प्रश्न विचारणार नाही, तर समाजासमोर ठाम भूमिका मांडणार आहोत. ‘पत्रकारिता ही चौथी सत्ता आहे’ असं म्हटलं जातं. पण सत्तेपेक्षा अधिक ती जबाबदारी आहे. कुणाचं चुकलं तर ते सांगणं ही जबाबदारी आहे, पण जे बरोबर केलं जातं तेही सांगणं ही तितकीच जबाबदारी आहे. म्हणजेच आमचं ध्येय केवळ उजेड टाकणं नाही, तर दिशा दाखवणं आहे. “स्वातंत्र्य म्हणजे केवळ राजकीय स्वातंत्र्य नव्हे, तर तो मनुष्याच्या आत्म्याचा श्वास आहे.” गांधीजींचा हा विचार आजही तितकाच लागू होतो. कारण लोकशाही जर फक्त निवडणूकपुरती राहिली, आणि नागरिकांच्या जीवनात भाकरी, नोकरी, शिक्षण, आरोग्य यांची तडफड कायम राहिली, तर ती लोकशाही केवळ कागदावर उरते. म्हणूनच ‘कोकणधारा’ आपल्या प्रत्येक शब्दातून नागरिकांना हा प्रश्न विचारणार आहे — आपण केवळ आनंदोत्सवात हरवणारे प्रेक्षक आहोत का, की खऱ्या लोकशाहीचे सजग भागीदार? आमची भूमिका एका वाक्यात सांगायची, तर —“कोकणधारा – बातमी नाही, भूमिका मांडणारी स्वाभिमानी वृत्तवाहिनी.” हे आमचं ब्रीदवाक्य नाही, तर आमची शपथ आहे.